De laatste maanden

Veel van jullie zullen het nieuws al gehoord hebben dat Genny en ik volgend jaar naar NL komen, dus voor ons zijn de laatste maanden in Japan begonnen. En dat heeft veel van mijn tijd in beslag genomen de laatste tijd, maar dat neemt niet weg dat ik geen dingen gedaan heb dus vanmorgen neem ik de tijd om een verhaal te schrijven en ook wat foto's online te zetten in meerdere links. Mocht ik dingen vergeten te vertellen voel je vrij om vragen te stellen.

Horyuji (Nara) 20-9-2010

Nara is Japans eerste hoofdstad en dat wordt dit jaar gevierd, en Horyuji is de eerste boedistische temple in Japan. Meeste van de gebouwen dat je daar kan zien is in de loop der jaren vervangen maar het is een erg groot en mooie plaats om te zijn. Toen we daar aankwamen was er een man die naar ons toe kwam en vroeg of wij een tour wilden hebben, wat gratis was. Het was een gepensioneerde man die zijn engels wilden trainen en dat deed hij door touristen door de temple te lopen en vragen te beantwoorden. Het is echt heel erg gaaf om zo door een stukje japan heen te kunnen lopen zo heb ik geleerd dat een Pagoda met vijf etages staat voor de 5 elementen, en dat er 3 meter onder de pagoda een urn is met as van Boedha.

Hier zijn de foto's van Horyuji:

Nara, Horyuji

Kurama (Kyoto) 17-10-2010

In de vroege ochtend onze wandelschoenen aangetrokken en naar de train toe gelopen, want we wilden een wandeling maken in de Kurama berg, het is een klein dorpje ten noorden van Kyoto in een erg bergachtig gebied, waar er volgens de legende een water goddin is geland en het land heeft gezegend. Ook de oorsprong van de genezings technic dat Reiki genoemd is, en de plaats is super mooi. Het begint hier ook eindelijk herfts te worden dus dat houd in koudere nachten en de kleuren in het bos die langzaam verkleuren. Dus perfect weer om de wandel schoenen aan te trekken en deze wandeltocht tussen twee trainstationen te volgen. De bossen van Kurama zijn bekend om hun boom wortels die boven de grond kruipen boven op de berg en dat gaf mij de mogelijkheid om een paar mooie foto's te maken, maar de wandeling zelf was ook erg mooi. En de temple boven op de berg was adem benemend. Een van de mooiste tempels die ik tot nu toe gezien heb in Japan, erg groot en het had ook een tombe vol met urns. Wat een erg apparte ervaring was want dat is de eerste keer dat ik zoiets gezien had in een Japanse heiligdom. Ok ik moet toegeven dat elke temple wel iets speciaals heeft maar deze heeft toch echt een van de mooiste uitzichten, en dat is een kleine beloning na de wandeling van 3 uur. Misschien was het de hele ervaring dat het het waard maakt maar ook hier heb ik wat mooie foto's kunnen schieten, dus kijk ook hier naar de volgende link. En na de wandeling hebben we kunnen genieten van een openlucht onsen met een natuurlijke bron. Het vreemde daaran was dat ik een een bad zat vol met fransen en engelsen, wat erg vreemd was in zo een klein dorp.

En hier dan de link voor Kurama:

Kurama

Voor de rest is Genny druk bezig met nederlands leren, en ik naar het kijken wat er allemaal mogelijk is en wat er geregeld moet worden. Vandaag mag ik weer gaan trainen en daar kijk ik erg naar uit, ik wordt steeds beter in het raken van het doel, en ook krijg ik veel aanmoedigingen van mijn mede leeringen aangezien ik alles vrij goed mee doe. Vorige week mocht ik zelfs meedoen met het rituele afsluiting van een les, en dat was een hele eer!!!

Komend weekend gaan we weer terug naar Nara want daar is er een show waar mensen Kyudo gaan doen vanaf de rug van een rijdende paard, en dat is iets waar ik echt naar uitkijk. Ik kan me moeilijk voorstellen dat het comfortable is en dat mensen iets gaan raken maar ik ben erg benieuwd. Meer over dat na dit weekend, ik ga hier mijn tas inpakken om te gaan trainen en ik spreek jullie snel weer!!

Gegroet,

Nicolas

NYC (Deel 2)

Goedemorgen mensen,

Vandaag heb ik weer internet thuis en kan ik weer verhalen gaan schrijven. Dus nu ik aan het wachten ben op de monteur heb ik besloten om maar te gaan schrijven over New York en wat voor reis ik daar gehad heb.

Met mij gaat het erg goed op dit moment ben bijna full-time aan het werken en eigenlijk wel constand bezig met dingen. Vandaar dat er tot nu toe niet de tijd door mij genomen is om hier te schrijven, maar nu heb ik de tijd en zal ik men best doen om jullie te vertellen wat New York voor mij als ervaring was

NEW YORK

Allereest was er de vlucht van Osaka naar New York, en ik werd door Genny al gewaarschuwed dat de doaune mischien wat moeilijk zou doen omdat ik met een Frans pasport (waarin een Nederlands adres staat) maar kwam vanuit Japan wat vragen zouden kunnen opbrengen die wat lastig te beantwoorden waren, en dat ik maar beleefd moest zijn omdat het anders nog veel langer zou gaan duren. Maar dat viel allemaal maar tegen, met maar een vraag had ik erg snel een “Welcom to the States, and enjoy your visit” binnen en onze 2e vlucht naar New York kon verder gaan. We hadden een stop in Seatle en dat is voor mij een stad die ik goed ken door andere dingen. (maar het was leuk om het een keer in het echt te zien)

We landen in New York voor ons dezelfde dag maar dan om 11 uur 's avonds, na een vlucht van 16 uur totaal, en daar waren de ouders van Gen om ons op te halen van het vliegveld. En in hun auto reden we van JFK Airport naar hun huis in Manhattan. Haar ouders hebben een appartement op 92^th west Broadway op de 4de etage van het gebouw en hebben daar al meer dan 30 jaar gewoond. Het is een klein appartement maar erg gezellig en het fijt dat ik wakker zou worden met een uitzicht op een van de bekenste straten in de wereld was voor mij al een heel speciale ervaring. De eerste ochtend werd ik erg vroeg wakker rond 6 uur kon ik niet meer slapen en om 7 uur ben ik het bed uit gestapt en had ik besloten om maar eens te gaan verkennen. Kleren aan en sleutels in men rugtas camera op men schouder en voor het eerst maar even kijken wat deze stad te bieden had. Ik heb ongeveer 10 blocken zuid gelopen lands Broadway en daarna ben ik west afgeslagen om naar Hudson Park te lopen en zo weer terug noordwaards te gaan naar het huis. Toen ik weer bij hun thuis kwam was Genny wakker en hebben we onze eerste trip Down-Town gemaakt, aangezien we allebei nog een beetje moe waren van de reis wilden we een rustig dag hebben en we hebben met de Subway de reis ondernomen naar Staten Island, wat een eiland is ten zuiden van Manhattan en je kan er gratis met een veerboot naartoe waren. Wat een een erg mooie beeld geeft van Manhattan, wat je vaak in foto's ziet. En je vaart ook lang het vrijheidsbeeld dus dat is leuk om de eerste dag maar gedaan te hebben. Naar de reis heen en weer zijn we naar Time Square gegaan omdat we die avond een date hadden met Gen haar ouders om uit eten te gaan en daarna een Broadway show te gaan bekijken. Die avond zijn we naar de Lion King gegaan en dat was een adembenemende ervaring wat een mooie show was dat, prachtige costumes en mooie music. Een erg mooie manier om het verhaal te vertellen, bijna een copy van de film, maar dan zonder dieren. En toen was de eerste dag alweer voorbij. De 2e dag hebben we een lange wandeling gemaakt in Cental Park wat verschikkelijk groot is, ik had me een groot park voorgesteld maar het was minimaal 2x zo groot als ik gedacht had. En aan het einde van de dag zijn Gen en ik naar een comedy club gegaan wat ook een grappige ervaring was, het enige jammere eraan was dat de club zijn airco op max hadden staan. Dus buiten temperatuur was 32 graden binnen was 18 graden, en wij hadden het er erg koud, en dat was niet de enigste keer dat het gebeurden in NY. De dag erna zijn we naar familie gegaan in Connecticut. Zehedden daar een prachtig huis gekocht met 43 hectaar aan eigen grond, en een prachtig uitzicht. Haar oom is ook een fan van sterrenkunden en heeft ons die avond een demonstratie gegeven van zijn hobby, en de dag erna zijn Genny en ik ook door heb megenomen om een rondreis te maken in zijn oude Porche 911S uit 1982 . Na een tijdje heb ik ook even mogen rijden in de auto en dat was erg gaaf, mooie omgeving mooie auto kort om een erg speciale ervaring. Die avond zijn we weer terug gereden naar New York en was onze eerste weekend hier alweer achter de rug.

Die maandag hebben we rond gelopen rond het vrijheidsbeeld en hebben we een tour gehad van een National Park Ranger, die erg veel wist te vertellen over het beeld met leuke verhalen en weetjes. De National Park Rangers zijn over heel America te vinden en hebben over het algemeen een erg leuke manier om mensen dingen te leren, en zijn verbonden met nationale parken en belangrijke bebouwen. Dus mocht je een keer in the U.S. zijn en ze zijn er doe die tour want het is het zeker waard. Na Liberty Island zijn we naar Alice Island gegaan een klein eiland naast het eiland van het vrijheidsbeeld. Waar in het begin van de 19de eeuw imigranten werden opgevangen en doorgevoerd. Een eiland met veel historische details waar ik jullie niet mee ga vervelen. Na deze reis zijn we naar het kantoor gegaan van Genny der moeder die op de 46 etagen van een kantoorgebouw is naast het oude WTC plein is. Dus we hadden vanuit dat kantoor een goed beeld van het centrum van NY en de constuctie die zich daar plaats vinden. Ze zijn op de plaats van de 2 torens een nieuwe toren aan het bouwen en ook een memorie hal ter herdenking van wat er gebeurt is. Al kan je er nu nog niet heel erg veel zien was het zeker de moeite waard om even gezien te kunnen hebben.

Dinsdag, zijn we begonnen in een gedeelte van de stad die Hell's Kitchen genoemd word we hebben daar een koffie gehad en zijn daarna naar het museum de Intreped gegaan wat een oud vliegdekschip is met veel vliegtuigen.

Woensdag zijn Genny en ik naar de American Museum of Natural History gegaan, wat een oud museum is maar heel erg groot aan de westzijden van Cental park. Met veel opgezette Dieren in etalages maar de manier waarop het gedaan is was erg mooi, ook de Dinosaurus kamer was erg indrukwekkend. Jammer genoeg was een dag niet genoeg om alles goed te kunnen bekijken. Na het museum zijn we naar mijn 2e Broadway show gegaan “South Pasific” wat ook super gaaf was. Totaal anders dan de Lion King maar ook erg leuk om gezien te hebben, en ik denk dat als ik langer in New York geweest was dat ik graag nog een show had willen bekijken.

Donderdag waren Genny en ik wel toe aan een relax dag, dus hadden we met een vriendin van Genny afgespoken om te voet de Brooklyn brug over te steken, we hadden afgesproken in Time Square en zijn vanuit daar met de Subway naar China Town gegaan. Waar het mij opviel dat de straat borden niet alleen in het engels waren maar dat ze daar ook Chinese tekens gebruiken. Wat ik een erg grappig detail vond, vervolgens zijn we naar Broolyn toe gelopen om daar pizza te eten en met de Subway weer terug naar huis te gaan.

Vrijdag hebben we de dag besteed met Chaz (het broertje van Gen) en hebben we niet heel erg veel gedaan, het was erg leuk om hem te hebben leren kennen en hij woont momenteel in Boston. Die avond zijn we naar een show gegaan van de theater verreniging van Genny's vader.

Zaterdag zijn Genny en ik naar 5^th avenue gegaan begonnen in de MET (een van de bekenste musea in NY) en daarna zuidwaards gegaan langs Central park, naar een wat duurdere gedeelte van NY. En die avond hadden we een diner met de hele familie in een restaurant te ere van de trouwdag van Genny haar ouders. Zondag zijn we weer even de stat uit gegaan maar deze keer in de staat New York gebleven, een uur noordwaards van de stad. Waar een wandel club is midden in het bos naast een groot meer. De club had cano's die we konden gebruiken en het was een heerlijke dag buiten met een kleine regenbui maar dat was eigenlijk wel erg lekker. Die avond moest ik men spullen weer pakken aangezien ik de dag erna weer zou gaan vliegen naar Osaka.

New York is een speciale stad om te zijn, het is super groot in alles en de mensen die ik tegen ben gekomen waren allemaal erg vriendelijk, het is niet een mooie stad, maar lelijk is het zeker ook niet. En voor een van de grootste steden in de wereld was ik erg verbaasd om zoveel groen te zien. Het eten was erg super lekker, want dat is een van de dingen die ze in New York zeker wel onder de knie hebben. En ook voor mij was het een zegen om eindelijk weer kleren te kunnen kopen in mijn maat iets dat in Japan gewoon onmogelijk is. Wat mij verbaasde is hoe vreemd het is om rond te lopen en mensen te kunnen begrijpen, ik was het helemaal vergeten hoe dat voelden om op straat te lopen en gesprekken op te pakken en te begrijpen. Dat klinkt heel erg vreemd misschien maar ik heb geleerd om er niet meer naar te luisteren hier in Japan omdat ik het meestal toch niet begrijp. Maar de reis was super, en voor iedereen die er naartoe wilt gaan zou ik zeggen doen het is het zeker waard.

Ik heb nog zoveel te vertellen maar weet niet echt goed hoe ik het moet brengen en ik kan me goed voorstellen dat jullie ook nog andere dingen te doen hebben. Dus ik ga het hier bij laten, mocht je vragen hebben over de foto's die ik geplaats heb plaats dan een reactie en ik zal antwoorden zodra ik het zie.

En voor nu bedankt voor het lezen en tot de volgende blog

Knuf

Nic

NYC (Deel 1)

Aangezien ik nog aan het bijkomen ben van de reis en een kleine Jet-lag. En ik ook weer volop aan het werken ben heb ik nog niet de tijd gehad (en genomen) om een goed stuk te schrijven over deze indrukwekkende stad.

Veel dingen om te zien en te beschrijven maar ik heb een kleine selectie gemaakt van de foto's die ik jullie wil tonnen. Aangezien deze niet echt passen op mijn blog zal ik jullie bijdeze de Link geven

The US of A

Kijken of het werkt

Tot snel

Riezen over Japan

Alweer te lang geleden dat ik geschreven heb in mijn blog maar hier heb ik eindelijk weer eens tijd.

Ik heb het de laatste tijd erg druk met werk en dat is een goed iets, want ik krijg meer werk aangezien mensen tevreden zijn met mijn manier van les geven. En dat maakt mij erg blij, al is het af en toe wel heel erg zwaar.

Maar daar wilden ik vandaag niet over praten ik wil praten over een paar andere dingen.

Allereerst wilden ik beginnen met mijn Japanse les die sinds gisteren een zomervakantie zullen hebben. Ik kan nu redelijk Hiragana en Katakana lezen en schrijven, en begin nu pas echt met men basis woorden maar ik vind zelf dat het niet genoeg is. Dus ik zal wat extra zelf studie gaan doen. Ik merk het alleen als ik les geef aan kinderen tussen de 9 en de 12 want dat is de leeftijd groep die het het meesten nodig hebben, en het eng vinden om in het Engels vragen te stellen. Dus tijdens mijn vakantie zal ik mijn Japanse boeken meenemen.

Afgelopen weekend heb ik twee hele leuke dingen gedaan, zondag zijn wij naar het Biwameer gegaan, dat is Japans grootse meer, de oppervlakte van het meer is groter dan welke stad in Japan dan ook zelfs Tokio en dat is best groot. Wij waren uitgenodigd door een collega van Genny die daar een strandhuisje hadden en we kwamen daar om 12 uur aan om te lunchen. Vervolgens zijn we naar het meer toe gegaan en het was een korte wandeling van maar 3 minuten en we zijn daar het water in gegaan. Het water was heerlijk verkoelend vooral nu met dit warm weer dat we in Japan hebben, het regen seizoen is over maar nu begint de zomer. Dat houd in overdag minimaal 32 graden met een luchtvochtigheid van ongeveer 60% en 's nachts valt de temperatuur terug tot maar liefst 27 graden..... Oke dat was sarcastisch bedoel maar met andere woorden het blijft gewoon warm. En we zijn bij het Biwameer gebleven voor een lange tijd, ik zal daar wat foto's van online zetten al heb ik erg niet veel aangezien ik drukker was met zwemmen.

De dag erna zijn wij vroeg opgestaan want 19 Juli is in Japan een nationale vrije dag dus zowel Genny als ik waren vrij en we hadden besloten om iets te ondernemen dat ver was, namelijk Ise.

Ise staat bekend voor zijn tempels vooral Shinto heiligdom (shrine) en er zijn 3 hoofd locaties de eerste was de “Outer Shrine” omringd door veel mooie bomen en dicht bij het station, maar de shrine zelf vond ik niet zo heel erg bijzonder. Dat kan ook goed komen door de kranen en doeken die daar waren met verbouwingen, maar de bomen waren daar erg mooi. Ook in de trein naar Ise toe was ik onder de indruk van de mooie uitzicht dat je in Japan kan zien, en leuk om te zien dat schildpadden niet alleen in meren zwemmen maar ook in wilden rivieren. De tweede heiligdom was genaamd de “Inner Shrine” en deze vond ik veel mooier, met een rivier aan het begin van de shrine en veel mooie gesnoeide hagen. Daar kwam ik erachter dat ik Shinto tradities elke heiligdom om de zoveel jaar opnieuw gebouwd worden. Dus je ziet twee afgebakende stukken een voor de huidige schrine en een voor de volgende, en deze wisselen eens elke 20 jaar. En ik praat hier over heuse gebouwen ik mocht alleen geen foto nemen van de grootste maar die was erg groot.

Vervolgens zijn we met de bus naar Futami Mie gereden om daar te gaan kijken naar Meoto Iwa, wat voor mij stiekem het belangrijkste was van de reis. De reis met de bus duurden maar een half uur, en eenmaal uit de bus gestapt zijn we naar de shrine toe gegaan. Toen ik het zag schrok ik een beetje omdat het veel kleiner leek dan de foto's die ik tot nu toe gezien had. Maar het blijft een mooie schrine, het zijn twee rotsen die net in de oceaan staan en met een touw aan elkaar vast gemaakt worden. Meoto Iwa beteken vrij vertaald ge gehuwden rotsen. En elk jaar wordt het touw op rituele wijzen vernieuwd op 28 december. Naast de Meoto Iwa was een andere kleine shrine vool met padden en het duurden voor mij niet lang om erachter te komen waarom. Achter Meoto Iwa was een andere rots en als je snel keek leek het net of er een grote grijze pad op zat, maar het was gewoon een stuk van de rots. Ook deze foto's zal ik online zetten.

Om onze reis af te sluiten zijn we met de trein naar Toba gegaan, naar het Mikimoto Parel Eiland. Mr. Mikimoto is de uitvinder van het kweken van parels en dat heeft de economie van de stad gered in het begin van de jaren 1900. Hij heeft zijn hele leven gezocht naar de beste manier om parels te kweken en het eiland is tot nu toe de basis voor het belangrijkste parelkwekerij ter wereld. En ook op het eiland is er een museum opgericht ter eren van Mikimoro Kokichi. Ook kan je daar kijken naar een demonstatie van parelduikers, wat tot de dag van vandaag gedaan word door vrouwen gekleed in het wit, en meestal er het een koppel die dat samen doen. Man en vrouw, waarvan de man de boot bestuurd en alles in de gaten houd, en de vrouw duikt.

Over 10 dagen gaan wij naar New York dus mijn volgende stuk zal niet over Japan zijn maar over iets heel anders de Grote Appel. Maar dat zal nog wel even duren, tot die tijd wens ik jullie veel lees plezier en een goede zomer toe, dat het lekker weer mag zijn in Nederland!!

Groetjes!

Nic

Kyudo – The way of the Bow

Mijn nieuwe hobby op de maandag middag is Kyudo zoals je al kunt raden van deze titel. Toen ik hier in Japan aankwam een paar maanden geleden had ik last van mijn pols en mijn wens was toen om Kendo te gaan volgen. Kendo is de weg van de zwaard, maar helaas duurden het herstel van mijn pols iets langer dan verwacht. Mijn pols ik werd aangeraden om Kendo maar links te laten liggen aangezien men pezen rust nodig hebben. Maar mijn wens om een echt Japanse sport te volgen was nog altijd een van mijn prioriteiten hier in Japan. Nu zijn er veel sporten maar ik heb gekozen voor Kyudo omdat het ook heel erg dicht bij meditatie en Shintoïsme is.

Europees boogschieten doe je met een boog en dat is dan ook meteen de enigste overeenkomst met Kyudo, en zelfs de boog is totaal anders dan wat wij gewend zijn in Europa (en het westen). Een van de eerste dingen die mij verteld werd toen ik daar voor het eerste kwam is dat het schieten van je boog meer een gevoel moet zijn dan een vaardigheid. Dus een goede zicht hebben en goed kunnen richten heeft er wel iets mee te maken maar de manier waarop je schiet is heel erg verschillend. Er zijn een hoop bewegingen en respect vormen die erbij komen en ook een ritueel van respect voor je doel en kalmte. Ook de Dojo waar ik Kyudo beoefen bevind zich in een prachtige plaats in zuid Osaka genaamd Sumiyoshitaisha, wat een erg bekende “shrine” is. Het is voor mij ongeveer 40 minuten fietsen en een goede warming-up en cooling-down eenmaal daar aangekomen probeer ik meestal even door de tempel gebied te lopen en ik kom daar vrij snel tot rust.

Wat heb je nodig om de sport te kunnen doen, nou eigenlijk niks, aangezien de spullen voor Kyudo vrij duur zijn heeft de Dojo meerdere bogen en handschoenen ter beschikking gesteld voor mensen die willen oefenen, het enige wat belangrijk is dat je respectvol gekleed bent. Nou heb ik na mijn derden les mijn kleding gekocht aangezien ik er nu al heel veel lol in heb, maar daar later meer over. Een boog van kunststof kost om te beginnen rond de 400 euro wil je een echte bamboe boog dan moet je eerder gaan denken aan de 1500 euro en meer, een handschoen die nodig is om je vingers niet te beschermen tijdens het schieten kost ook tussen de 300 en 900 euro, dus zoals ik al gezegd heb gelukkig stellen ze dat ter beschikking voor je.

Mijn eerste les mensen waren onder de indruk van mij ik ben groot en Japanners blijven dat grappig vinden, ook zijn er maar weinig mensen daar die Engels spreken de Sensei (Meester) praat een klein beetje Engels en er zijn nog twee andere mensen daar die het meesten van het vertalen voor mij doen. Maar meteen werd ik door de groep geaccepteerd als een van hun en ik voelden me meteen thuis, nu is het mooie bij vechtsporten dat je niet echt de taal hoeft te spreken om te begrijpen wat de mensen van je willen dus mijn eerste dag was de Kata's leren. Een kata is een basis beweging of serie bewegingen die gebruikt worden in de sport. En aangezien Kyudo maar echt een ding heeft proberen ze dat te perfectioneren. Ook werd mij verteld dat het minstens 7 a 9 lessen zou duren voordat ik zou mogen schieten op de baan aangezien ze willen dat een leerling de bewegingen en stijl goed onder de knie heeft. Maar ik denk dat men Ju-Jitsu achtergrond me een voordeel heeft gegeven aangezien ik heel snel kon laten zien wat ze wilden en ik mocht na les drie al schieten op de baan!!! En Na les 4 had ik men eerste keer raak geschoten. Wat echt een kick was, maar ik wist mij in te houden de Dojo op de officieel manier te verlaten om vervolgens mijn vreugde dansje te doen. En het was geweldig om te zien dat ik niet de enigste was, en paar van mijn mede studenten deden meteen met me mee!!

Wil je meer weten over Kyudo hier is de site voor jullie : http://en.wikipedia.org/wiki/Ky?d?

of de nederlandse link die veel te kort is: http://nl.wikipedia.org/wiki/Kyudo

En hier komen een paar van mijn foto's!! En ja ik heb men Hakama gekocht!!

Gegroet en tot snel!!!

Nic San

Teaching, en dergelijken!

De hitte is aangebroken in Osaka en hier gaat het leven rustig verder. Ik heb een nieuwe hobby gevonden maar meer daarover volgende keer als ik foto's gemaakt heb. Nog steeds de taal aan het en dat gaat gestaagd verder het zal je alleen verbazen dat je niet echt Japans nodig hebt om te overleven ik kan nog steeds goed overweg met men engels.

Mijn werk is geweldig en ik geniet er elke dag weer van, ik werk voor 2 “Eikaiwa's”. Eikaiwa staat voor engels school, en daar zijn er veel van in Osaka en in Japan. Mensen die Engels willen leren als hobby of omdat ze dat nodig hebben voor werk of reizen, genoeg potentiële leerlingen in ieder geval.

Mijn eerste baas is Eri Aoki, zij is een 31 jarige Japanse dame die engels heeft geleerd in Australië en nu in Japan haar eigen school is beginnen. Zij heeft mij en Edward aangenomen om haar school te runnen en Edo (met zijn 30 jaar ervaring als engels leraar) was bedoelt als hoofd-leraar en ik keek uit om veel van hem te kunnen leren. De tijd bleek anders te zijn, na 3 maanden ben ik nu de leraar die de meeste studenten heeft, ik heb de meeste dingen in de school helpen opbouwen en Eri is er zelf over aan het denken om Edward te vervangen omdat ze niet tevreden is met zijn enthousiasme en professionele houding. Begrijp me niet verkeerd ik vertel dit niet om op te scheppen maar ik ben erg blij dat ik zonder ervaring zo ontvangen word door men baas. En het is af en toe hard werken maar je krijgt er een hoop voor terug. De school heel Friends Eikaiwa en voor jullie zal ik de site ook even linken : Http://friendseikaiwa.sp.land.to

Hier kunnen jullie wat foto's zien en ook waar ik werk

De andere school heet English Spot (beter bekend als E.S.) en Matt Kelly is daar de baas, en man met erg veel ervaring en super veel enthousiasme! Hij heeft een erg speciale manier van les geven en in de tijd dat ik nu voor hem werk heb ik erg veel geleerd, ook zal ik binnenkort bij hem meer gaan werken en ook franse les geven op zaterdagen en woensdagen, dus dan krijg ik het erg druk.

Helaas heb ik van de laatste school geen link, en er staan daar geen foto's van mij op in ieder geval.

Voor de rest klus ik in de ochtenden een beetje bij als flyerer (flyers geven aan mensen) samen met Paul, hij heeft ook zijn eigen school en het is leuk werk. We hebben meer lange conversaties over wereld politiek en andere lichte onderwerpen dan dat we heel serieus aan het uitdelen zijn maar dat maakt het voor beiden heel erg leuk en gezellig.

Dus zoals jullie kunnen lezen gaat het hier allemaal goed afgelopen weekend een trouwerij gehad op het strand het weekend daarvoor een mooie wandeling gemaakt. Ook hebben Gen en ik onze vakantie geboekt voor deze zomer, we gaan naar New York!!!! (dan ben ik bijna de hele wereld rond geweest)

Maar ik moet men spullen pakken want het is maandag en dat houd in.... Daar lees je snel meer over want ik heb de foto's nog niet!!!

Tot snel!!!

Nic

Hiroshima

Magisch Japan